راستش را بخواهید، در تمام طولِ عمرم، فقط 3 بار به کسی حسادت کرده ام! به این معنی که به توانایی ها و یا ویژگی هایِ رفتاریِ این 3 نفر، غبطه خورده ام! دو نفر از اینان را شاید بیش و کم بشناسید: یکی دانشمندِ آمریکاییِ روسی الاصلی بود به نامِ ایزاک آسیموف، که نبوغ و تواناییِ منحصر به فردی داشت برای بیان پیچیده ترین مسایل علمی،در ساده ترین شکل ممکن. دوم احمد شاملو بود که به گمانم برای فارسی زبانان، نیازی به شناساندن ندارد. این هر دو را، شوربختانه، از نزدیک ندیدم و هر دو نیز، به دارِ فانی پیوستند و دارِ باقی را به وداعی، فرا پشت نهادند! سومی اما، نیکبختانه، و در نهایتِ افتخارِ من، نزدیکترین دوستِ تمامِ زندگی ام بوده. شاعری توانمند، که گاهی شعر هایش، از زیبایی، خودش را می مانند. و از بختِ خوش، دو سه روزیست که شعرهایش را با دیگران به قسمت کردن گذاشته. توضیحِ بیشتری را ضروری نمی دانم. واژه هایِ سرشار از مهرش، خود گویاترند.شعرهایِ ساده و بی آلایشِ این ساده دل را خود بخوانید و به تماشایِ دنیا از نگاهِ زیبایِ او بنشینید.
2:08 AM ، ایـمـان کـافـر

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""